Yokohama

Hier het gedicht ''Bericht uit Yokohama'', waar dichter Sacha Landkroon, Ernesto Hoost en alle andere aanwezigen aangenaam mee verraste.
Het is een zeer toegankelijk gedicht waarin veel te herkennen is.

Bericht uit Yokohama

Een vuist slaat in vertraging huid
tot puddingvorm. Karikature sponsjes
die water spuiten in plaats van te zuigen.
De kolos lost vrijwillig zijn kiezen.
Achter zijn rode oog zijn kaarsjes
uitgeblazen. En wij zijn getuigen.

Het is december en het Hoost buiten
we laten de boel de boel en wachten
tot het nacht wordt. De wekker gezet.
We nemen bier en zoutjes mee
en we laten de vrouwen boven achter
want vannacht komt er kracht op tv!

Kerels keren zich naar binnen; tonen
ons beschilderde goden, gespierde torso’s,
bijna mechanisch zoals een huisvrouw
dagelijks aardappels Schilt. Ze vertellen
verhalen met knieën en vuisten, besluipen
hun prooi in een spijkerhard schaakspel.

Ik heb op een briefje de winnende namen
geschreven, het donker mijn oordeel
geschonken. Ik gok op pupillen van Jonkers
en majestueuze reuzen als Spong.
Wie weet zijn er Fransen of anders
giganten uit andere landen. Wij hebben

geen voorkeur, bewegen slechts spastisch
de armen mee en roepen moet je zien dan
wat ‘ie doet, wat een held wat een klap
wat zijn wij vergeleken hiermee toch
helden op sokken, zo ver van Japan
De K staat voor kunst en voor knokken

het nummertje 1 is voor al deze toppers.