Mamamini

In een bui van grote barmhartigheid stelde ik mij voor nog een keer iets goeds te doen in 2008.

Ik zou na het opruimen van de kelder afstand doen van mijn in de loop der jaren zorgvuldig opgebouwde collectie weckflessen. In deze weckflessen, die ik in alle soorten en maten kocht en verzamelde weckte ik van alles. Jam, augurken, uitjes, mixed pickles, kaas in olie, eieren in het zuur, champignons en natuurlijk de nodige lekkernijen op sterke drank. Het kon mij niet gek genoeg klinken of in ''kwakte het in een fles''. Maar aan alles komt een eind, dus eruit met die potten en flessen. Weggooien kan altijd wel, maar een ander ergens blij meemaken dat is ''je ware''. Ik wist met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat Mamamini de oplossing voor mijn naastenliefde zou zijn. Het pakket, bestaande uit 4 goedgevulde bananendozen, met schone potten en flessen stond achterin de auto te pronken toen wij bij Mamamini voor de deur aankwamen. Snel naar binnen met het spul. Toen ik de 4de doos naar binnen had gezeuld, kwam er als een duveltje uit een doosje een medewerker (bleek later) op mij afgerend. Ik had niet verwacht bedankt te worden, maar vond de geste die leek te gaan komen wel aardig.

De deceptie kwam echter vrijwel onmiddelijk met het openen van de mond van de man. Hij zei namelijk zeer onbarmhartig ''Die rotzooi mag je wel zelf naar de ''stort'' brengen!!.

Ik stamelde nog net ''Dat doe je dan zelf maar''

Afgewezen worden door Mamamini lijkt mij eigenlijk net zo erg als voor de eerste keer van de Voedselbank gebruik moeten maken.