zaterdag 6 juni 2009

Sacha Landkroon 4


Vanaf 16 mei 2009 zal ik iedere zaterdag een gedicht van Sacha Landkroon plaatsen.
Sacha is onze zoon en maakt al langere tijd gedichten
Dit is het gedicht ''Zot van Zernike'' van mei 2008

Zot van Zernike
Dit is het vallen en opstaan van mensen.
Vellen tentamenpapiertjes, bomen die sterven.
Ontstaan is iets vochtigs, het hart in de keel – jezelf
laten zwalken- op kousenvoeten naar de verdoe-

menis gaan. De nacht begint morgen en vandaag is
hier altijd veel beter dan later. Sporten is water
en zweten de motor van zovele lijven het leren
een schoen bij de kachel, wachtend op vuur van

diploma’s en eremetaal. IJzer is wat je zou moeten zien; discipline, het snot voor de ogen, spieren en hersens kweken met weken training. Gebied waar ik kom, in het hier en het nu dat ik ook in een veel

kleiner vroeger bewoonde. Toen is de bast van mijn boom, het heden de takken. En dit bladert verder tot een zijdezacht huis voor hen die aan de wortels van het weten zijn gekomen. Weten is veilig. Ons kan niets

overkomen, wij zijn goed. Verleden vertier van ons leven en wie dat niet wil weten wordt academisch begraven. Dood is bewezen; een voetnoot, zoethout van intellectuele veelwijverij. Ze zitten beneden

met velen te schuilen in heel kleine hokjes, zonder te weten wie es eigentlicht gewesen ist. Ze kneden hun vroeger tot kleipop met machtige armen maar benen zo klein. Klein is niet beter weten dan dat die man

in de bosjes die ander zijn veters laat strikken. Poedelnaakt, dat wel, maar wat zou dat. Klein is ook grote mensen ver weg op de banen de velden, ze zijn onbereikbaar bestaan alleen maar in krantenberichten

knappe koppen die reppen van OV’s van ontgroening
en woningennood. Groot is iets anders, iets doders. Waar zijn de fazanten…konijnen? Hun holen zijn gaten
geworden, duistere deeltjesversnellers vol kennis

gepropt. De nacht is een pad naar de wieg. En soms als de laatste studenten de weg naar de slaap vragen, zie ik dieren holen verlaten. Een konijn haast door de dageraad en ik word plots weer die kleuter die wenst

dat alles weer zal zijn zoals het nimmer is gegaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten