Ewout Bessebal, onze razende en sneller dan zijn eigen schaduw lopende stadsvriend, kwam weer eens hevig transpirerend bij mij langs om mij het volgende verhaal te vertellen. ''Het blijft zoals het is'' brulde hij me bijna in het oor. ''Het blijft echt precies zoals het nu is''. ''Wat blijft zo'' vroeg ik ongeduldig. ''De bediening van de A-brug blijft gewoon op de brug na de renovatie'' kweelde hij weer. ''Zouden ze dan toch met de ervarings deskungige brugwachters , of wat voor naam ze die tegenwoordig geven, gesproken hebben?'' ''Nou ja, blij dat die rare dingen die we eerst gehoord hebben nu definitief van de baan schijnen te zijn'' complimenteerde ik hem. Weg was hij echter alweer, waarschijnlijk naar een volgende ''klus''.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten