Vakantie 16

Zoon en dichter Sacha Landkroon werd laatst erg gegrepen door een graf op begraafplaats ''De Duinen'' in Eelde. Zo zeer aangedaan, dat hij besloot een gedicht te maken.
Mijn vrouw en ik hebben vanmiddag eens een kijkje genomen bij dat graf van een meisje die Tessa heette en maar 6 jaar oud mocht worden.
Zeer indrukwekkend, dat is het enige wat ik er over kwijt wil.

Het gedicht over De Duinen, zal ik hier onder afdrukken.

De Duinen

Zelden zag ik zoveel mensen
met bloemengieters samen in stilte
hetzelfde doen. Ze hebben linten

in een boom gebonden, oranje viooltjes
met spaden vol weemoed in te kleine
perkjes gepoot. Zij zijn groot en klein

in glas en in marmer tot verkilde
inhoudsmaten opvouwbaar en passend
gemaakt. Ik zie een oude vrouw. Ze bidt

en ze beeft, ze leeft op een haar na
maar op zondag is dit wat een kerk heet
met koorzang en psalmen; gepaste egards.

Als ik zeg duinen, is dat niet dat pad daar
dat kruis of die ene bemoste zerk,
maar bedoel ik te zeggen dat bomen

hun namen omgorden. Als ik dood zeg
bewerk ik een sprookje. Zijn prinsessen alsnog
zo groot en volmaakt. Een verhaal mag nooit

uit gaan. Daarom is Tessa een elfje geworden.

Sacha Landkroon
Groningen


Op de terugweg naar huis reden mijn vrouw en ik stilletjes langs het vliegveld Eelde terug naar Groningen.
De wereld draaide op volle toeren door merkten we aan de vliegtuigen met vakantie gangers die over ons heen vlogen naar de landingsbaan.

Ja, dat is ook Eelde!!
en vakantie is NIET alleen maar leut!!