''De panter van Curacao'' is het gedicht dat dichter Sacha Landkroon schreef voor Earl Blijd ter ere van het 30 jarig bestaan van zijn sportschool. De broers Earl en Carl waardeerden het bijzonder, en pinkten derhalve een klein traantje weg.
De panter van Curaçao
De panter verstaat de kunst van het zweven.
Hij zit na een tijdreis tussen de delen verleden.
Verderop liggen leeuwenkoppen, nog dieper zijn
brokstukken tot lijnen gesneden. De dood,
zag hij in al haar facetten dichtbij. Hij heeft
zijn stenen gelegd en zelf paleizen gebouwd
met vertrouwen, zijn blik oogt vermoeid
van het sjouwen maar nog steeds kan de buurt
een beroep op hem doen om de jeugd tot een volk
op te bouwen, met sport de straten van geweld
gevrijwaard te houden. ’s Avonds in donker
bezoeken we hem, zijn gezicht in de boeken
verraadt een gevoel van voldoening. Die man
van vroeger kan hij al lang niet meer zijn, hij is
veel meer dan de man die een lintje kreeg,
dan die besnorde kindervriend die vele mensen
zelfvertrouwen geeft. We kennen de coach
van tv maar dit hier is echter, dit is een meester
die groeide met zijn schooltje mee. De panter zit stil
in het donker zijn sporthal vol leven te blazen
hij spiegelt zich in een glanzende kast vol trofeeën.
Hij wil zich onder een masker verbazen, de leeuw
laten beven en dertig jaar werk die hij achter zich laat
een gezicht laten zijn om altijd mee verder te leven.
Sacha Landkroon
Huisdichter Rijksuniversiteit Groningen
ter gelegenheid van 30-jarig jubileum
Bao Trieu, November 2009
Geen opmerkingen:
Een reactie posten