De zaterdag erna

Zo mijn verjaardag van gisteren zit er weer op, weer een jaartje ouder geworden volgens de schema's. Op zo'n dag verandert ditmaal mijn leeftijd van 55 jaar in 56 jaar oud, en of Henkie daar nou zo blij mee is valt nog te bezien. Eigenlijk bevalt het me helemaal niet, maar wat doe je eraan. Je zal mij niet horen zeggen ''Ik wil niet oud worden'', natuurlijk wel, maar dat hoeft nu nog niet direct in gang gezet te worden.
Laten we eerlijk zijn, natuurlijk kan je merken dat je ouder aan het worden bent, Joop Zoetemelk zei altijd ''Je recupereert niet zo snel meer'', en daar had hij een punt, want dat is ook zo, je herstelt niet meer zo snel als je vroeger gewend was van jezelf. Maar ach, wat een gezeur na zo'n leuke verjaardag, met veel financiele bijdragen van de Hanneke, Sacha en het bezoek en telefoontjes van collega's. De eregast op een verjaardag die bij ons thuis gevierd word is nog steeds ieder jaar weer OPA.
Opa is inmiddels zelf 94 jaar en verheugd zich altijd erg op het gebakje wat op hem staat te wachten. Hij zegt na het verorberen van de lekkernij iedere keer steevast hetzelfde '' Daar zou ik er toch echt geen twee van opkunnen'' Nou, dat hoeft ook helemaal niet!! De scene staat elk jaar weer op de door zoon Sacha gemaakte film want stel je voor dat eens te moeten missen, we moeten er niet aan denken!!
Allemaal hartstikke bedankt voor alle leuke woorden, kado's, telefoontjes, wensen op internet, enz enz
We gaan er weer een leuk en vooral gezond jaar van maken, op naar de 57 en dan Opa achterna!!!